វាក្យស័ព្ទបច្ចេកទេសដែលប្រើក្នុង ប.ស.ស
វាក្យស័ព្ទបច្ចេកទេសទាំងនេះ
គឺមានអត្ថន័យយោងទៅតាមច្បាប់ការងារ និង លិខិតបទដ្ឋាន គតិយុត្តពាក់ព័ន្ធនឹងរបបសន្តិសុខសង្គម
ចំពោះអត្ថន័យទៅតាមបែប បរិបទខាងក្រៅ ឬ តាមលិខិត បទដ្ឋានគតិយុត្តិផ្សេងៗ
យ៉ាងណានោះ គឺមិនមានការប្រែប្រួល និង មានន័យទៅតាមវិស័យនីមួយៗ ដែលបានកំណត់ ។
វាក្យស័ព្ទទាំង
នេះ
គឺអ្នកសរសេរបានធ្វើការរៀបរៀងទៅតាម លំដាប់អក្ខរក្រមរបស់ខ្មែរ ។
ក
១. កញ្ចប់តាវកាលិក ៖ សំដៅដល់សេវាព្យាបាលថែទាំវេជ្ជសាស្ត្រ
សេវាបញ្ជូនជនរងគ្រោះ សេវាបញ្ជូនសព និង ប្រាក់បំណាច់ប្រចាំថ្ងៃ ។
២. កាលាទិករណ៍ ៖ ដែលមានមុនពេលកំណត់
។
៣. កិច្ចព្រមព្រៀង ៖ សំដៅដល់នីតិវិធី និង
បែបបទនៃការផ្តល់សេវា សុខាភិបាលដោយមូលដ្ឋានសុខាភិបាល និង
ការប្រើប្រាស់សេវាសុខាភិបាល របស់សមាជិក បេឡាជាតិរបបសន្តិសុខសង្គម ។
គ
៤. គ្រោះថ្នាក់ការងារ ៖ គ្រោះថ្នាក់ ដែលធ្លាក់មកលើរូបកាយមន្រ្តីសាធារ
ណៈ កម្មករនិយោជិត ដោយធ្វើការ ឬ ពេលធ្វើការជូនក្រសួង ស្ថាប័ន អង្គភាព ឬ
ក្រុមហ៊ុនរបស់ ខ្លួន ។
៥. គ្រោះថ្នាក់ពេលធ្វើដំណើរ ៖ គ្រោះថ្នាក់ ដែលធ្លាក់មកលើរូបកាយមន្រ្តីសាធារ
ណៈ កម្មករនិយោជិត ពេលធ្វើដំណើរពីលំនៅឋានត្រង់ឆ្ពោះទៅកន្លែងធ្វើការ ឬ
វិលមកវិញដោយគ្មានឈប់ ឬ វាងទៅកន្លែងផ្សេងជាប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន
ក្រៅពីការងារដែលក្រសួង ស្ថាប័ន អង្គភាព ឬ ក្រុមហ៊ុនតម្រូវឲ្យទៅ ។
ជ
៦. ជំងឺវិជ្ជាជីវៈ ៖ ជំងឺនានា ដែលកើតឡើងដោយមានមូលហេតុពី
ការងារ ឬ ពាក់ព័ន្ធនឹងការងារ ទោះជាជំងឺនោះកើតឡើងក្នុងកំឡុងពេលបំពេញការងារ ឬ
ក្នុងពេលណាមួយ ក្រោយពេលបំពេញការងារក៏ដោយ ។
៧. ជរាភាព ៖ ភាពចាស់ទ្រុឌទ្រោម
ត
៨. តាវកាលិក ៖ ការផ្តល់សេវាបង្ការសុខភាព
សេវាព្យាបាល និង ថែទាំវេជ្ជសាស្ត្រ ការផ្តល់ប្រាក់បំណាច់ប្រចាំថ្ងៃ
នៅពេលសម្រាកព្យាបាលជំងឺ ឬ គ្រោះថ្នាក់
ផ្សេងៗក្រៅពីហានិភ័យការងារ និង មាតុភាព ។
៩. តាវកាលិកផ្នែកហានិភ័យការងារ ៖ ការព្យាបាល និង ថែទាវេជ្ជសាស្ត្រ វិភាជន៍ ឬ
ធនលាភបាត់បង់សមត្ថភាពការងារ សម្រាប់ផ្តល់ ជូនកម្មករនិយោជិត មន្ត្រីសាធារណៈដែលរង គ្រោះដោយគ្រោះថ្នាក់ការងារ
គ្រោះថ្នាក់ពេលធ្វើ ដំណើរ ឬ ជំងឺវិជ្ជាជីវៈ និង ធនលាភឧត្តរជីវី សម្រាប់ផ្តល់ជូនសិទ្ធិវន្តនៃជនរងគ្រោះ
ដែលរងគ្រោះថ្នាក់ការងារ គ្រោះថ្នាក់ពេលធ្វើដំណើរ ឬ ជំងឺវិជ្ជាជីវៈ ដែលបណ្តាលឲ្យបាត់បង់ជីវិត
។
១០. តាវកាលិកផ្នែកថែទាំសុខភាព ៖ សំដៅដល់របបធានារ៉ាប់រងសង្គម ដែលត្រូវផ្តល់កញ្ចប់តាវកាលិកសុខភាព
និង សេវាបង្ការចំពោះ គ្រោះថ្នាក់ការងារ ឬ ជំងឺដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹង ហានិភ័យការងារ ។
១១. តាវកាលិកព្យាបាល ៖ សោហ៊ុយសម្រាប់ការព្យាបាល ដែលសាមីជន រងគ្រោះ ឬ
អ្នកតំណាងបានចំណាយមុន ។
១២. តាវកាលិកថែទាំ ៖ ប្រាក់បំណាច់សម្រាប់ផ្តល់ឲ្យអ្នកថែទាំជនរងគ្រោះ
ក្នុងរយៈពេលសម្រាកនៅមន្ទីរពេទ្យ ។
១៣. តាវកាលិកបាត់បង់សមត្ថភាពការងារបណ្តោះអាសន្ន ៖ ប្រាក់បំណាច់សម្រាប់ផ្តល់ ឲ្យជនរងគ្រោះ
ដែលអាក់ខានធ្វើការងារចាប់ពី ២ថ្ងៃ ឡើងទៅ ។
១៤. តាវកាលិកបាត់បង់សមត្ថភាពការងារអចិន្ត្រៃយ៍ ៖ ប្រាក់បំណាច់ សម្រាប់ផ្តល់ឲ្យ ជនរងគ្រោះដែលខូចខាត ឬ
បាត់បង់ផ្នែកណាមួយនៃកាយសម្បទាជាអចិន្ត្រៃយ៍ ។
១៥. តាវកាលិកអ្នកចាំថែរក្សា ៖ ប្រាក់បំណាច់ សម្រាប់ផ្តល់ឲ្យអ្នកមើលថែជនរង
គ្រោះបាត់បង់សមត្ថភាពការងារអចិន្ត្រៃយ៍ ដែលតម្រូវឲ្យមានអ្នកចាំមើលថែជាប្រចាំ ។
១៦. ទុព្វលភាព ៖ ភាពទន់ខ្សោយនៃកម្លាំងដែលកើតមានមុនអាយុ
ចូលនិវត្តន៍ ។
១៧. ធនលាភ ៖ ប្រាក់ឧបត្ថម្ភដល់
ជនបាត់បង់សមត្ថភាពការងារ អចិន្ត្រៃយ៍ ដោយសារហានិភ័យការងារចាប់ពី ២០% ឡើងទៅ ។
១៨. បច្ចេកទេសវិជ្ជាជីវៈវេជសាស្ត្រ ៖ សំដៅដល់វិធីសាស្ត្រនៃការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការ ផ្តល់សេវាថែទាំ
ដែលផ្តល់ដោយអ្នកបញ្ចប់ការសិក្សាខាងផ្នែកសុខាភិបាល ហើយត្រូវបានចុះ
បញ្ជិកាជាមួយគណៈវិជ្ជាជីវៈពេទ្យ និង ត្រូវបានអនុញ្ញាតច្បាប់ ឲ្យប្រកបមុខរបរតាមវិជ្ជាជីវៈ
ដោយក្រសួងសុខាភិបាល ។
១៩. បុរេប្រទានចំណាយ ៖ ការបើកប្រាក់ចំណាយឲ្យមុន ដោយសំអាងលើ ឯកសារ (Advance) ។
២០. ប្រធានសក្តិ ៖ ហេតុការណ៍
ដែលកើតឡើងក្រៅពីឆន្ទៈរបស់មនុស្ស និង មិនអាចទប់ស្កាត់បាន ។
២១. ភាគទាន ៖ ប្រាក់ដែលកម្មករនិយោជិត
និយោជក ឬ មន្ត្រីសាធារណៈ អតីតមន្ត្រីរាជការ និង អតីតយុទ្ធជន ព្រមទាំងរដ្ឋត្រូវបង់តាមច្បាប់
ទុកជាមូលនិធិ សម្រាប់ការផ្តល់តាវកាលិក ។
២២. មរណភាព ៖ ការស្លាប់
២៣. មាតុភាព ៖ ការសម្រាកមុន និង
ក្រោយពេលសម្រាលកូន ។
២៤. មូលដ្ឋានសុខាភិបាល ៖ អង្គភាពព្យាបាលសាធារណៈ ឬ ឯកជនដែល
ទទួលស្គាល់ដោយក្រសួងសុខាភិបាល ។
យ.រ.វ
២៥. យន្តការទូទាត់សេវាផ្នែកថែទាំសុខភាព ៖ សំដៅដល់ វិធីសាស្ត្រនៃការទូទាត់ថ្លៃ សេវាព្យាបាល និង
ថែទាំវេជ្ជសាស្ត្រ សេវាបញ្ជូនអ្នកជំងឺ ឬ ជនរងគ្រោះ និង
សេវាបញ្ជូនសពសម្រាប់ផ្នែកថែទាំ សុខភាព ។
២៦. របបសន្តិសុខសង្គមផ្នែកហានិភ័យការងារ ៖ ការធានារ៉ាប់រងចំពោះគ្រោះថ្នាក់ការងារ
គ្រោះថ្នាក់ពេលធ្វើដំណើរ និង ជំងឺវិជ្ជាជីវៈ ។
២៧. របបសន្តិសុខសង្គមផ្នែកថែទាំសុខភាព ៖ ការធានារ៉ាប់រងសុខភាពសង្គម
ដែលត្រូវផ្តល់ការគាំពារចំពោះគ្រោះថ្នាក់ ឬ ជំងឺ ដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹងហានិភ័យ ការងារ
។
២៨. វិភាជន៍បូជាសព ៖ ប្រាក់ សម្រាប់ផ្តល់ឲ្យអ្នកដែលបានចំណាយ
សម្រាប់បូជាសព ។
២៩. វិធីសាស្ត្រទូទាត់តាមករណី ៖ ការទូទាត់ក្នុងអត្រាថេរមួយ
ដែលគ្របដណ្តប់លើ គ្រប់តម្លៃសេវាសម្រាប់មួយករណីនៃអ្នកជំងឺម្នាក់ ឬ
ប្រភេទជំងឺជាក់លាក់ណាមួយ ។
៣០. វិធីសាស្ត្រទូទាត់តាមប្រភេទសេវា ៖ ការទូទាត់ថ្លៃសេវា ដោយផ្អែកទៅលើប្រភេទ សេវាផ្សេងៗគ្នា ហើយមានតម្លៃដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ។
ស.ហ
៣១. សមាជិក ប.ស.ស ៖ កម្មករនិយោជិត
ដែលបានបម្រើការងារនៅក្នុង សហគ្រាស គ្រឹះស្ថាន ហើយបានចុះបញ្ជិកានៅ ប.ស.ស ។
៣២. សហគ្រាស គ្រឹះស្ថាន ៖ សំដៅដល់រោងចក្រ សហគ្រាស ឬ ក្រុមហ៊ុនទាំង ឡាយដែលបានចុះបញ្ជិកានៅ
ប.ស.ស ។
៣៣. សហព័ទ្ធ ៖ សំដៅដល់ប្តី
ឬ ប្រពន្ធដែលនៅមានចំណង
អាពាហ៍ពិពាហ៍ស្របច្បាប់ ។
៣៤. សល្យសាស្ត្រ ៖ ការវះកាត់តាមបែបវិទ្យាសាស្ត្រ
ក្នុងគោលបំណង ព្យាបាល ។
៣៥. សេវាស្តារនីតិសម្បទា ៖ សេវាព្យបាលថែទាំវេជ្ជសាស្ត្រ សម្រាប់របបថែទាំ
សុខភាពក្នុងគោលបំណងជួយដល់ជនរងគ្រោះ រក្សា ស្តារ ឬ ធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងវិញនូវ
សមត្ថភាពជំនាញ និង មុខងារសម្រាប់រស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និង
ជំនាញប្រាស្រ័យទាក់ទងដែលបានបាត់បង់ ឬ ខូចខាតដោយសារជំងឺ ការរងរបួស ឬ ពិការភាព
៣៦. សេវាពិគ្រោះជំងឺក្រៅ ៖ សំដៅដល់សេវាពិនិត្យ និង ពិគ្រោះជំងឺក្រៅ
ដោយមិនរាប់បញ្ចូលការសម្រាកព្យាបាលនៅក្នុង មន្ទីរពេទ្យ ។
៣៧. សេវាបង្ការសុខភាព ៖ សំដៅដល់ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យទាន់ពេលវេលា
កំណត់អត្តសញ្ញាណអ្នកដែលមានហានិភ័យសុខភាព និង មានបញ្ហាសុខភាពជាក់លាក់
ការផ្តល់ប្រឹក្សា និង អន្តរាគមន៍ចាំបាច់ដទៃទៀត ដើម្បីការពារកុំឲ្យមានបញ្ហាសុខភាព
មានជាអាទិ៍ ការស្រាវជ្រាវរកជំងឺ ការអប់រំសុខភាព និង កម្មវិធីចាក់ថ្នាំបង្ការ ។
៣៨. សេវាសុខាភិបាល ៖ សំដៅដល់សេវាព្យាបាល
និង ថែទាំវេជ្ជសាស្ត្រ សេវាបង្ការសុខភាព សេវាបញ្ជូនអ្នកជំងឺ ឬ ជន រងគ្រោះ និង សេវាបញ្ជូនសព
។
៣៩. សេវាព្យាបាលនិងថែទាំវេជ្ជសាស្ត្រ ៖ សំដៅដល់សេវាវេជ្ជសាស្ត្រ អមវេជ្ជសាស្ត្រ និង
ជំនួយវេជ្ជសាស្ត្រ ។
៤០. សេវាវេជ្ជសាស្ត្រ ៖ សំដៅដល់ការពិគ្រោះជំងឺក្រៅ និង សម្រាកពេទ្យ
៤១. សេវាអមវេជ្ជសាស្ត្រ ៖ សំដៅដល់សេវាមន្ទីរពិសោធន៍ និង រូបភាពវេជ្ជ សាស្ត្រ
។
៤២. សេវាជំនួយវេជ្ជសាស្ត្រ ៖ សំដៅដល់ការព្យាបាលដោយស្អំ និង ដោយចលនា ។
៤៣. សិទ្ធិវន្ត ៖ ជនដែលមានសិទ្ធិទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍របស់ សមាជិករបស់ ប.ស.ស ។
អ
៤៤. អតីតមន្ត្រីរាជការ ៖ សំដៅដល់និវត្តជន និង ជនបាត់បង់សម្បទារវិជ្ជា ជីវៈ ។
៤៥. អតីតយុទ្ធជន ៖ សំដៅដល់និវត្តជន
ជនពិការ និង ជនបាត់បង់សមត្ថភាពការងារ ។
៤៦. អន្តរាគមន៍ ៖ សកម្មភាពព្យាបាល
ឬ ជួយសង្គ្រោះជនរងគ្រោះ ឬ អ្នកជំងឺដែលស្ថិតក្នុងស្ថានភាពវឹកវរ ។
៤៧. អាណាប័កដើមខ្សែ ៖ គឺជារដ្ឋមន្ត្រី
ឬ ប្រធានស្ថាប័នដែលមានសិទ្ធិពេញលេញក្នុងការបញ្ជាប្រតិបត្តិការចំណូល និង ចំណាយថវិកាដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់
ដោយត្រូវគោរពទៅតាមព្រំដែននៃសិទ្ធិអំណាច និង មុខងាររបស់ខ្លួន ។
៤៨. អាណាប័កផ្ទេរសិទ្ធិ ៖ សំដៅដល់ប្រធានអង្គភាពថវិកានៃក្រសួង ស្ថាប័ន ថវិកាកម្មវិធី
ដែលទទួលបានការប្រគល់សិទ្ធិពី អាណាប័កដើមខ្សែ សម្រាប់កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ
ហិរញ្ញវត្ថុថវិកា ។
៤៩. ឧត្តរជីវី ៖ ប្រាក់បំណាច់សម្រាប់ផ្តល់ឲ្យអ្នកនៅក្នុងបន្ទុក
ផ្ទាល់របស់ជនរងគ្រោះថ្នាក់ការងារ បណ្តាលឲ្យបាត់បង់ជីវិត ។